“İş insanı aynasıdır” demiş atalarımız. Eh, doğru söz! Ama bizim memleketteki iş insanına bakınca, ayna kırılmış, camı çatlamış, hatta araya pus düşmüş gibi…
İş insanı sabah aynaya bakıyor: “Bankaya borç var, elektrik faturasını ödeyemedim, işçiye maaş yetişmiyor…”
İktidar aynı aynaya bakıyor: “Ne güzelim yüzümüz var, maşallah şampiyonlar ligi gibiyiz! Dünya bizi kıskanıyor!”
Yahu birader, bu nasıl ayna? İş insanının alnında ter damlaları, gözünde uykusuzluk, cebinde kuruş yok… Ama iktidar o aynadan kendine bakınca sanki Hollywood yıldızı çıkıyor. Biraz daha baksalar, saray bahçesinde flamingolarla selfi yapacaklar!
Ayna dediğin, gerçeği yansıtır. Bizdeki ayna, “büyüme rakamları” diye makyaj yapıyor, “enflasyon düştü” diye pudralıyor, “refah arttı” diye photoshop uyguluyor. Vatandaşın boş cüzdanı aynaya yansımıyor; ama iktidarın yeni makam aracı parıl parıl göz kamaştırıyor.
Trajik mi, komik mi siz karar verin. Benim kanaatim: bu iş aynayla falan düzelmez. Çünkü artık mesele aynada değil, aynaya bakanda.
Belki de yeni atasözü şöyle olmalı:
“İş insanı aynasıdır ama aynaya bakanın yüzü boyalıysa, millet aç kalsa da kendini padişah sanır.”
