Merhabalar sevgili sanat dostlarım. Haberes Dergisi Haziran 2023 sayısında hepimizin dilinde olan bir türkünün hikâyesini anlatacağım sizlere.
Aslında misket çok küçük bir elma türü. Evet, bildiğimiz elma. Türküye konu olan ufacık tefecik şirin mi şirin bir kız; kızın adı da Huriye. O yüzden de Osman Efe ona misket ismini takmış. Osman Efe mi? O’da Ankara’nın sayılı efelerinden. Hani yakışıklı mı yakışıklı burma bıyıklı sanki film artisti gibi bir delikanlı. Bir gün Huriye elma ağacına çıktığında yoldan Osman Efe geçer. O sırada tutulurlar birbirlerine. O günden sonra da Osman Efe misket diyerek çağırıyor Huriye’yi.
O yörenin bir de ağası var tabii ki. Kır Ağa. Çeşme başında su doldururken görüyor Huriye’yi. Kır Ağa varlıklı adam. Çok geçmeden istetiyor babasından bizim Huriye’yi. Babası da verecektir kızı. E ne de olsa ağa istemiş kızını. Annesi Huriye’nin ağzını arar ama “Ölsem ağaya varmam” cevabını alır. Huriye akşamı zor eder. Çıkar elma ağacına bekler Osman Efe’yi. Anlatır her şeyi Huriye sevdiğine. Osman Efe çılgına döner ve ağaya haber gönderir. “Ağa mert adamdır. Kendisini yiğit bilirim. Sevenlerin önünden çekilsin. Sonu iyi olmaz” der. Haberi götürenler bire bin katarlar. Kır Ağa kızmış ve Osman Efe’ye bilenmiştir artık. “Demek dünkü çocuk bize meydan okuyor” der ve efeyi kavgaya çağırır. Öyle böyle değil kıran kırana bir kavga. Ölümüne.
Kavga günü gelir. Bıçaklar çekilmiştir. Huriye’de durumu elma ağacının üstünden korkuyla izlemektedir. Duaları Osman Efe içindir. Osman Efe Kır Ağa karşısında aslanlar gibi dövüşür. Hayatını koymuş sevdiğinin yoluna. Gözü hiçbir şey görmez. Kır Ağa birden bire durur ve “Benimle böylesine dövüşen bir yiğide kıyamam. Koçlar gibi dövüşen birine kuzu gibi bıçak çekemem. Vur yiğidim bıçağı bağrıma. Misket senin olsun” diye haykırır. Osman Efe şaşkınlık içindedir. Hemen bıçağını yere atıp koşup Kır Ağa’nın ellerine sarılır. Durumu izleyen Misket çıktığı elma ağacından heyecandan baş aşağı düşer. Cansız bedeni yerdedir artık.
Birden bire kalabalıktan bir feryat kopar. Osman Efe perişan. Kadın kız çocuk kim varsa perişan. Artık misket yok. Sevenler kavuşamadan Misket göçüp gider bu dünyadan. Bu hikaye de dillerden dillere dolaşır.
Kalın sağlıcakla…
Güvercin uçuverdi
Kanadın açıverdi
Yâr yandım aman, ayrılamam
El kızı değil mi, aman aman
Sevdi de kaçıverdi
A benim aslan yârim
Duvara yaslan yârim
Duvar cefa çekemez
Bağrıma yaslan yârim
Daracık daracık sokaklar
Kızlar misket yuvarlar
Pul pul olsun, dökülsün
Onu öpen dudaklar
Oy farfara, farfara
Ateş düştü şalvara
Ağzım, dilim kurudu
Kız sana yalvara yalvara
