Şu anda zatürre olduğu için hastanede tedavi gören Zeynep Duru Şengel, Hayırsever Avni Ongurlar'a gönderdiği mektupta şunları söyledi;
"Değerli Büyüğüm Avni Ongurlar,
Ben, Zeynep Duru Şengel Hacı Hatice Ongurlar Ortaokulu’nda 6A sınıfında okuyorum, bu okula bu yıl başladım. Evimize giderken okulun önünden her geçtiğimde okulun isminin kime ait olduğunu çok merak ediyordum. Bu okula geçmeye karar verince anneme merak ettiğim bu soruyu sordum. Okulun eğitime gönül veren aydın bir hayırsever tarafından öğretmen olan annesi adına yaptırdığını öğrenince çok etkilendim. Benim annem de mesleğini çok severek yapan bir öğretmen. Bunları duyunca kendimi ve annemi sizlerin yerine koydum. Bunun bir evlat ve bir anne için ne kadar değerli ve anlamlı olduğunu anladım.
Her sabah okulumuzun kapısından içeri adım attığımda, giriş bölümünde beni anneniz Hatice Ongurlar’ın öğretmenlik yıllarına ait fotoğrafı karşılıyor. Öğrencileriyle gülümseyerek poz verdiği o kareler, okulumuzun açılışından görüntüler...
Onların yanından geçerken, sanki bir öğretmenin sevgisinin duvarlarda, okulumuzun koridorlarında hâlâ dolaştığını hissediyorum. Merdivenlerden her çıkışımda, bu okulun ismini üzerimdeki formamda taşımanın hem büyük bir gurur hem de büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum.
Bu fotoğraflara baktığımda, ister istemez annenizin bu okulu görseydi ne hissedeceğini hayal ediyorum. Eminim bir öğretmen olarak, kendi adıyla açılan böyle bir okulun içinde dolaşırken yüzünde kocaman bir gülümseme olurdu. Burada okuyan bizleri, çalışan öğretmenleri görseydi, kalbinin hem gurur hem de huzurla dolacağını düşünüyorum. Çünkü bir öğretmenin en büyük mutluluğu, kendi adının iyilikle, eğitimle ve gelecekle anılmasıdır. Bazen de sizin, annenizin bu okulu görmesini ne kadar çok isterdiniz diye
düşünüyorum. Bir evlat için, annesinin adının böyle bir yerde yaşaması tarifsiz bir duygudur.
Bu duyguyu küçük bir karede canlandırarak tanımadan sevdiğim Hatice Öğretmenime bir Öğretmenler Günü hediyesi hazırlamak istedim. .Sizi, anneniz Hatice Ongurlar’la ve benimle okulun merdivenlerinde buluşturan bir fotoğraf karesi tasarladım. Belki bu sadece bir görüntü, ama içinde çok büyük bir sevgi, saygı ve teşekkür var.. Belki de Hatice Öğretmen, o fotoğrafa baktığında “Ne güzel bir iyilik bırakmışım geriye” diye düşünürdü.
Bu sürprizi hazırlarken çok heyecanlıydım. Ancak bu dönemde zatürre olduğum için hastaneye yattım ve hala hastanedeyim. Buna rağmen, bu hediyeyi tamamlamak benim için çok önemliydi. Çünkü emek ve sevgi, yarım bırakılmaması gereken şeylerdir. Annem hep bana, “Emeğin olduğu yerde iyilik de büyür” der. Ben de bu hediyeyi, sizin anneniz için ve bizler için yaptığınız iyiliğe küçücük bir karşılık olarak hazırlamak istedim.
Bize böyle güzel bir okul armağan ettiğiniz, annenizin adını geleceğe taşıdığınız ve biz çocukların hayatına dokunduğunuz için size içtenlikle teşekkür eder, ellerinizden öperim.
Değerli Hatice Öğretmen'imin de Öğretmenler Günü kutlarım. Saygılarımla."